All at once...

δεν μοιράζεται στα 2 η καρδιά...

Τα ρούχα μου μαζεύω μια στιγμή...το σώμα μου αμέσως και φεύγω
Μα έτσι όπως ζήσαμε μαζί...δε θυμάμαι τι είχα εγώ και τι εσύ

Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο...τα όνειρα κι όλα τα "σ' αγαπώ"
Μα πώς να δύσει η γη να σβήσουν τα φιλιά...δε μοιράζεται στα δύο, η καρδιά

Τα πάντα να χωρίσουμε λοιπόν...τ' αστέρια, τα νησιά, το δειλινό...Μα η μνήμη απ' το πρώτο μας φιλί..θα βαραίνει και τους δυο μας μια ζωή

Τι είναι ο έρωτας;

-Έρωτας
-Δηλαδή;
-Το ίπτασθαι οικειοθελώς,το ωραιάσθαι αενάως,το εγγίζεσθαι χαϊδευτικώς,
το ποθείν καθ΄ολοκληρίαν,το καλλωπίζειν το χώρο,το φαντάζεσθαι εγχρώμως,
το διαλέγεσθαι μωβ,το αντι-εξουσιάζεσθαι ανυπερθέτως,
το συνουσιάζεσθαι επαναληπτικώς.

Γενικώς το ευ ζειν…
Το αποπλανάσθαι στην απουσία της μοναξιάς…

I dont need an excuse..to be the woman in me...

Dancing close... feeling restless...It's a slow sultry night
It'll take a lifetime til sunrise...if you won't stay with me tonight
Feel your breath caress my shoulder...as your heart reads my mind
You don't have to tell me anything...I can see everything in your eyes

It's so easy with you...I don't need an excuse...to be the woman in me
It's so hard to believe...that I'm feeling so free
to be the woman in me...Baby there's so much no man has ever touched
of the woman in me

I might be trembling...but I'm not scared...Just my desire breaking free
I've never had a chance like this before...to unlock all the doors to the woman in me

Mίλα μου γλυκά...για μας...κι όχι γι άλλα...

Θέλω απ΄το φιλί σου μια στάλα...θέλω στη ζωή σου να μπω
Δεν μου φταις εσύ-ξέρω- φταίνε τ΄άλλα...δεν μου φταις εσύ που αγαπώ
Κάνε μια ευχή, πες "για πάντα"... κι ας μην την πιστεύεις... θα βγει...
πως θα μ΄αγαπάς πες "για πάντα"... και ας με ξεχάσεις το πρωί..

Μίλα μου γλυκά πες μου κι άλλα...αχ...μίλα μου γλυκά να χαρείς...
Μίλα μου για μας κι όχι γι' άλλα...πάρε με κοντά σου... να χαρείς

καρδιά μου....

Τα ερωτικά λόγια ζητούν δικαίωση...δεν αντέχουν να στροβιλίζονται χωρίς σκοπό
γραμμένα σε τόνους χαρτιά...στοιβαγμένα στις σελίδες των βιβλιων και εμπνευσμένα απλά
απο ενα ποιητικό η συγγραφικό οίστρο.Δεν αντέχουν να στροβιλίζονται στα τραγούδια μόνο...

Τα ερωτικά λόγια ζητούν σεβασμό και εκτίμηση...δεν αντέχουν την σπατάλη και την υπερβολή..δεν αντέχουν να απεικονίζουν απλώς κάποια συναισθήματα...
ζητάνε να μεταδώσουν τα συναισθήματα...
Να κάνουν τα βλέμματα να διασταυρωθούν..τα κορμιά να συναντηθούν... τις καρδιές να καρδιοχτυπήσουν.

Τα ερωτικά λόγια ζητάνε το αυτονόητο....να δηλώσουν έρωτα...

Mια αγάπη ...κρατάω...

Κρατώ λουλούδι μάλλον...Παράξενο.Φαίνετ' απ' τη ζωή μου...πέρασε κήπος κάποτε.

Στο άλλο χέρι...κρατώ πέτρα.Με χάρη και έπαρση.Υπόνοια καμιά...ότι προειδοποιούμαι γι' αλλοιώσεις...προγεύομαι άμυνες...Φαίνετ' απ' τη ζωή μου...πέρασε άγνοια κάποτε..


....Χαμογελώ.Η καμπύλη του χαμόγελου...το κοίλο αυτής της διαθέσεως...μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο..έτοιμο...

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου...πέρασε στόχος κάποτε.Και προδιάθεση νίκης.







Συ δεν φαίνεσαι.


Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο...για να 'χω σταθεί στην άκρη του..κρατώντας λουλούδι...και χαμογελώντας...θα πει πώς όπου να 'ναι... έρχεσαι.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου...ζωή πέρασε κάποτε....

Κική Δημουλά

σε κείνο το ταξίδι για τον ουρανό...αγκάλιασέ με

Είναι νύχτα καλέ μου.... σφίγγε με πάνω σου να φέγγω,
να σου φέγγω, σ' εκείνο το ταξίδι για τη θάλασσα, για τον ουρανό.
Να σου φέγγω ...στα σύνορα της σάρκας και της φαντασίας.

Να ένας δρόμος. Κύματα,κύματα φωτός να σε παίρνουν
σε κείνο το ταξίδι για τη θάλασσα, για τον ουρανό.

Να σε παίρνουν στα σύνορα της σάρκας και της φαντασίας
σε κείνο το ταξίδι για τη θάλασσα, σε κείνο το ταξίδι για τον ουρανό.

Αγκάλιασέ με να 'μαστε μαζί να σου φέγγω...σφίγγε με πάνω σου να σου φέγγω

From moment to moment...with you...

From moment, to moment..Every moment that I live..I live for every moment with you..To see you..to touch you
to imagine this will be..the moment when a dream comes true...

Just an ordinary day..becomes adventure..Such sweet adventure..I never knew..

And life will be rainbows..as I learn the secret of the miracle that love can do..From moment to moment With you

Aπόψε φίλα με να με χορτάσεις...αύριο...φεύγω και θα με χάσεις...Απόψε...σφίξε με κι αγκαλιασέ με...αύριο ...φεύγω..λησμόνησέ με...

εγω είμαι εδώ χωρίς το φως μου...και φως μου εσύ δεν είσαι εδώ...

ένα μου φιλί..τα δικά σου τα χείλη να ψάξει

Ένας χάρτινος ήλιος κι απόψε θα βγει..το μικρό μου τον κόσμο ν' αλλάξει
Ν' ...αποδράσει η καρδιά μου και ένα φιλί..τα δικά σου τα χείλη να ψάξει

Ένας χάρτινος ήλιος ψηλά θα σταθεί..εσύ..τα φτερά μου μπορεί να τα κάψει
Κι αν μετρήσει η νύχτα μια πτώση βουβή..στο βυθό να σε βρω έχω τάξει

Ένα βήμα πιο κει..περιμένει η ζωή...και σου μοιάζει..κι ό,τι πίσω μου μείνει
μες στη σκόνη ας χαθεί...δεν με νοιάζει...

Χρώματα πήρα και καμβά...Όνειρα μαγεμένα..Και μ' όλα τα άστρα αγκαλιά
Ζωγράφισα εσένα..

Έλα να σου δείξω τις τριανταφυλλιές...τα πράσινα.. τα κόκκινα... τα σπίτια... τις αυλές.

Πόσο σ' αγαπώ... πουλάκι του δρόμου..πόσο σ' αγαπώ...αγόρι γλυκό μου...

.με τα φτερά σου πήγα....

Αυτό που ζούμε τώρα εδώ.... Στα χέρια μου που σ' έχω..... Δεν ξέρω αν είναι αληθινό
ή όνειρο αν βλέπω
Θα τρελαθώ Αυτή η αγάπη μ' έχει κάνει και τα χάνω ....Ξεχνάω που βρίσκομαι.....
Ποια είμαι και τι κάνω..... Θα τρελαθώ
Μα στα κομμάτια η λογική όλου του κόσμου
Αυτή η αγάπη είναι η γη και ο ουρανός μου....κι εγώ που ήμουνα καιρό ψυχή χωρίς ελπίδα ...Σ' ένα παράδεισο ανοιχτό ....με τα φτερά σου πήγα....

Με το ιδιο βημα θα γυρισω

Με το ίδιο βήμα θα γυρίσω.. Με κείνο που έφτανα συχνά.. στην πόλη αυτή..και τώρα ξανά
πάω πίσω...στο πουθενά...

μα δεν ωφελεί... θα΄ ρθει η Ανατολή.. κι εγώ....πρέπει να φύγω πριν... πριν σε ποθήσω πιο πολύ

Ομως...τον ίδιο δρόμο θα γυρίσω... μονάχη όπως γυρνάει κι γη. Γραμμές θολές.. κι οι ρόδες τρελές..κι όλο πίσω...πάω λες...

Αχ καρδιά φτωχή... Στην αγκαλιά σου χτες... έμοιαζα με βροχή... και μ΄ έπινε όλη η γη...

Κρύβει γκρεμούς, μ’ ακούς; πάντα του έρωτα η στροφή... άπιαστους σφυγμούς
και καταστροφή...κι όσοι αγαπούν...αχ μοίρα του έρωτα..να πουν...πόσο πολύ σαγαπώ..να πουν.

[μετάφραση...

μα έλα που δεν θέλω κάποιον άλλον ν αγαπήσω...

Ο φόβος των ερωτευμένων.... Ο φόβος της αγάπης... της εξάρτησης... φόβος του να αφεθείς.. του να ανήκεις σε κάποιον ή να ανήκει αυτός σε εσένα... ο φόβος της εξαπάτησης...της προδοσίας. Αυτό συμβαίνει και εδώ… “Είσαι πολύ κοντά, είσαι πολύ μακριά…” .

Όταν η αγάπη χάνει το χρώμα και το σχήμα της... όταν καταστρέφεται από εξωτερικές δυνάμεις αλλά είναι ακόμα εκεί... σε συνήθειες και συναισθήματα... τότε μπορούμε και εμείς να πούμε “την ψυχή μου αφήνω..τις στιγμές μου μεθάω....σ’ αγαπώ και λυώνω.” Ο έρωτας και ο φόβος πάνε μαζί.

Να μείνεις εδώ...εσύ δε συγκρίνεσαι...το νοιώθω βαθιά μου
φως μου... σκιά μου...για σένα είμαι εγώ
μην απομακρύνεσαι..απ' την αγκαλιά μου..τα όρια μου

Να με συγκρίνεις.....εκεί που οι άλλοι σταματάνε...

Να πας..σε όσα έχεις δεν χωράς..αφού αυτά που αντέχεις προτιμάς
Στα εύκολα που ελέγχεις,να πας

Να πας.. Εκεί στα πράγματα τα απλά.. Γνωστά, συνηθισμένα και μικρά
Εκεί που δεν χρειάζονται πολλά

Μα να με κρίνεις.. Όταν οι μπόρες θα χτυπάνε.. Δύσκολες ώρες όταν θα ‘ναι
Όταν σηκώνονται βουνά... Να με συγκρίνεις... Εκεί που οι άλλοι σταματάνε
Που παραπάνω δεν τολμάνε.. Και μένουν πίσω μακριά

Να πας.. Στην ήσυχη απάτη που εκτιμάς.. Στο λίγο από το κάτι που τολμάς
Στην εύκολη αγάπη που ζητάς...

Μα να με κρίνεις... Όταν οι μπόρες θα χτυπάνε.. Δύσκολες ώρες όταν θα ‘ναι
Όταν σηκώνονται βουνά....
Ναι, να με κρίνεις... όταν θα καίγεται η ψυχή σου... όταν στερεύει η δύναμή σου
και δεν θα βρίσκεις αγκαλιά... Να με συγκρίνεις... όταν θα παίζεται η ζωή σου
ξένοι όταν γίνονται οι δικοί σου... κι εσύ μικρός ... στο πουθενά

τις στιγμές που μου πήρες....σταδινα όλα...

αναρωτιέμαι αν το είδες...





κι αν ποτέ στη ζωή μου...χρειαστεί να
πετάξω..στη καρδιά μου θα βάλω
τα δικά σου φτερά...
νάρθω να σανταμώσω...


















άδειο παγκάκι είναι πια... δεν είσαι εσύ...κοντά μου...σκορπιέσαι αγάπη μου αλλού...τα κόβεις τα φτερά μου...


το όνειρο που φιάξαμε μαζί ποτέ μη το ξεχάσεις...
.

δεν φταις εσυ που χάνομαι...στα όνειρα που κάνω...

100 φορές...

χίλιες βραδυές θα μ αρνηθείς...χίλιες θα με ζητήσεις...

EINAI ....ζήτημα αγάπης να σε ..νοιάζομαι......

Είναι ζήτημα...καρδιάς να σαγαπώ...

Σε κράτησα στην αγκαλιά μου σαν μικρό πουλί..σαν όνειρο που σβήνει στην ανατολή
το ξέρω πως θα μου ξεφύγεις άλλη μια φορά..μα η χαρά δεν είναι άλλο από μια προσμονή

Φως μικρό μου, ταξιδιάρικο...πάρε τούτο το παράπονο..μέσα απ' τα μάτια σου να ζήσω μια στιγμή..ένα ταξίδι στη Γη

Στα μάτια σου είχα πιστέψει σαν τον ουρανό...και τώρα πια δεν έχω τίποτα για να κρατώ
στην ερημιά θα γίνει πέτρα όλη μου η σιωπή...η αγάπη αυτή δεν θέλω να σβήσει και σαν άστρο να χαθεί...

In your blue water...

σ εχω δεί ...κάπου...κάπου σε ...ξέρω....

δες πόσα χρώματα...δίνεις στα βράδυα μου...

Τι κι αν λείπεις...Ακου τη σκέψη μου...τον ήχο μου..άκου τις λέξεις μου
Τις μέρες μου τώρα στις δίνω για δώρα...
να μη σταματήσει του έρωτα η ώρα...
αχ...να ταξίδευα...μεσα στα μάτια σου...

Η ΑΝΙΣΟΤΙΜΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

-Ο νόμος του Νεύτωνα διέπει, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο νόμο, τις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων. Όταν ο ένας προχωράει μέσα στο ζωτικό χώρο του άλλου, αυτό κατά κανόνα σημαίνει πως ο άλλος αφήνεται να του καταπατήσουν τα εδάφη του. Όταν ο ένας στέκει όρθιος, συνήθως ο άλλος είναι γονατιστός. Βέβαια, η τραμπάλα ανεβοκατεβαίνει , γιατί αυτή είναι η φυσική κίνησή της. Μοιραία, αυτός πού είναι τη μία στιγμή στα γόνατα, την άλλη θα βρεθεί στο ψηλότερο σημείο, ακριβώς τη στιγμή πού ο άλλος θα πιάνει χώμα. Ισότιμη ερωτική σχέση δεν υπάρχει. Το άτυχο ταίρι είναι σχεδόν πάντα γένους θηλυκού. Πολύ φυσικό, μια και στον έρωτα στον ουσιαστικό, παράφορο έρωτα, το κύριο μέλημα της γυναίκας είναι να δώσει στον άλλο την αίσθηση πως είναι θεός, αντικείμενο μιας λατρείας.

Ειλικρινής η αίσθηση και για τους δύο, αλλά έτσι κι αλλιώς ψευδαίσθηση, μια κι ο «Θεός» βλέπει μεν μέσα απ' τα μάτια της ερωτευμένης γυναίκας το είδωλό του πάνω στο βάθρο....αλλά σπάνια αντιλαμβάνεται τη δύναμη των χεριών πού στηρίζουν αυτό το βάθρο ...

το δανείστηκα ...και ευχαριστώ...

Τον Αύγουστο που μου χρωστάς....

Tο πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ...η νύχτα εσύ... το όνειρο της μέρας.
Μικρή πατρίδα... σώμα μου κι αρχή...η γη μου εσύ... ανάσα μου κι αέρας.

KIΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Ο έρωτας
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν ,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού
γένους ανυπεράσπιστου.
πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Ο φόβος
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός :
οι φόβοι
οι φόβοι
για όλα από εδώ και πέρα.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων
ενικού αριθμού
μόνον ενικού αριθμού
και άκλητη
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικό ,γένους θηλυκού
ενικός αριθμός.
πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι νύχτες από εδώ και πέρα...

4.7.2009....4.9.2009