![[1970.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE023sCOAwP5Uwh-4Ug9MraN1ZwXht7toGOPiB8FC4uJfon-hOcW-M7EEuPGf3NkH91TOi-agP11-JYxgBo8XIwqkBStgGjjq0A9a82EFo0WlCDqlxvTELtGcpBc1HTHGnufVV-UEgP5Q/s1600/1970.jpg)
![[41.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIfsQZqrqsfXiRZuPxMnpiJoDbO0BQ9gtRCpeEPpb95tf4Ne55TeoLD7Ndn_qPiabZRj8b0GulPe9zp6yJe_xEU0MtZ8JpmlMNkXiZpjLno5Ap7IXnHeMv7wXy5swG2sBryZZlDNLCa3Y/s1600/41.jpg)
οι δρόμοι λες και έχουν αδειάσει...τα φώτα ανάψανε δειλά..δεν έχει ακόμη σκοτεινιάσει...κι όλα μπερδεύονται γλυκά....
Κι εγώ μες τα δικά σου μάτια πως βρήκα πάλι τη ρωγμή...και πέφτουν με την ίδια ζάλη ..την ίδια τρέλλα και ορμή..
δεν είναι πως σε περιμένω...και βρίσκω τρόπο για να ζω....μα κάπου εδω είναι αφημένο ότι απόμεινε μισό...
Με φτάνουν τα μικρά σου νέα ... με πολιορκούν απο παντού...μοιάζει η ζωή σου ναναι ωραία και η καρδιά σου ναναι αλλού...Κι εγώ μαυτήν την απορία...που μήνες τώρα κουβαλώ...για ποια κρυμμένη...αρμονία...εσυ σαι κει και γω εδω?..
Ο δρόμος φαίνεται μπροστά μου να ξετυλίγεται ανοικτός...εγω ανοίγω τα φτερά μου...μα είν ο ορίζοντας θολός...
Οσο κι αν μουλεγες μωρό μου...εσύ σαι πλάσμα φωτεινό...εγω είμαι εδω χωρίς το φως μου...και φως μου εσύ...δεν είσαι εδω...
Δεν ξέρω πια να περιμένω..κι ας βρίσκω τρόπο για να ζω...μα κάπου εδω είν αφημένο...
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΟΥ ΜΙΣΟ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου